بهره بردن از مزایای زیستمحیطی با افزودن پسماند پلاستیکی به آسفالت
Dow، دانشگاه Missouri، دانشکده حمل و نقل Missouri برای از بین بردن زنجیره پسماند و گذاشتن آن در جادهها مشارکت میکند.
مهندسان در دانشگاه Missouri (MU) با (Midland)، مستقر در MI، و دانشکده حمل و نقل Missouri (MoDOT) برای ساختن و آزمودن مخلوطهای روسازی آسفالتی که پسماندهای پلاستیکی را شامل میشوند، همکاری میکنند. این پژوهش کاهش پسماند پلاستیکی در محیط زیست از طریق ترکیب کردن آن با آسفالت، جهت آسفالت نمودن جادهها و پلهای ایالات متحده را هدف میگیرد.
پژوهشگران در Mizzou Asphalt Pavement و Innovation Lab (MAPIL) در دانشکده مهندسی MU ذرات پسماند پلاستیکی را به مخلوطهای روسازی میافزایند.
Bill Buttlar، رئیس MU Glen Barton، در روسازیهای انعطافپذیر (Flexible Pavements)، در دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست و مدیر MAPIL، در بیانیهای اعلام کرد: “پلاستیکها با دوام ساخته شدند و صدها سال عمر دارد.” “آسفالت و پلاستیکها از نظر شیمیایی نیز مشابه هستند زیرا هر دو از نفت خام تهیه میشوند، بنابراین میتوان آنها را با هم مخلوط کرد. آنها کاملاً سازگار نیستند، اما به حد کافی به یکدیگر نزدیک هستند که مهندسان و شیمیدانان بتوانند با یکدیگر همکاری کنند تا یک راه حل کارآمد پیدا کنند.”
مخلوطهای روسازی معمولاً حاوی آسفالت و انبوهههایی مانند سنگ، ماسه یا شن هستند. اما مهندسان و دانشجویان در MAPIL در این رویکرد سنتی با ترکیب انواع مختلف پسماند پلیاتیلنی یکبار مصرف، از جمله بطریهای نوشیدنی، نی و کیسههای مواد غذایی به این مخلوط تجدید نظر میکنند.
این ایده از مجموعهای از گفتگوها بین Buttlar و Jim Fitterling، فارغالتحصیل MU و رئیس و مدیرعامل شرکت Dow به وجود آمد.
Fitterling گفت: “این پروژه در تقاطع بین هدف و مأموریت هر دو سازمان Dow و University of Missouri کاملاً مناسب است.” “در شرکت Dow، ما در حال تلاش برای مقابله با برخی از سختترین چالشهایی که جهان ما مواجه است، مانند پایان دادن به پسماند پلاستیکی هستیم. این چالشها به حلکننده مشکلات عالی و مشارکتهای قوی نیاز خواهند داشت. من میدانم که وقتی با دانشکده مهندسی دانشگاه Missouri کار میکنیم، ما هر دو را دریافت میکنیم.”
به کارگیری پسماند پلاستیکی در مخلوطهای روسازی با کاهش میزان مواد خام در آن، هزینههای روسازی را کاهش میدهد و برای محیط زیست مفید است. در حال حاضر MODOT از روسازی آسفالت بازیافتی، سنگ و ریگ آسفالت بازیافتی و لاستیک تایر خرد شده در مخلوط های روسازی خود استفاده میکند.
در آزمایش دنیای واقعی، مخلوط حاوی پسماند پلاستیک MAPIL به عنوان یک پوشش روسازی-یک لایه آسفالت جدید-در قسمت تخریب شده سطح جاده در کلمبیا، MO، در نزدیکی دانشگاه مورد استفاده قرار میگیرد. ترافیک در منطقه آزمایشی حدوداً دو مایل به طور متوسط تقریباً 36000 وسیله نقلیه در روز است. این تیم حداقل یک سال منطقه آزمایش را رصد میکند.
این آزمایش همچنین شامل یک قسمت کنترلی روسازی شده با مخلوط روسازی فعلی تأیید شده توسط MODOT و یک بخش آزمایشی جداگانه برای آزمایش مخلوط روسازی است که لاستیک تایر به صورت شیمیایی اصلاح شده، بازیافت شده و خرد شده را دربردارد. پوشش روسازی باید قبل از نیاز به تعویض 10 تا 15 سال دوام بیاورد و مواد بازیافتی مانند پلاستیک و لاستیک تایر میتوانند با افزایش استحکام و چقرمگی آن دوره را افزایش دهند.
باتلر گفت: “همه احساس میکنند که این واقعاً یک معامله بزرگ است.” “از یک سو، ما از پلاستیک قدردانی میکنیم و از آنها سود میبریم، اما هم اکنون در پسماند پلاستیکی شنا میکنیم! این به وضوح یک چالش بحرانی و جهانی است که در حال حاضر تعداد زیادی راه حلهای عملی در دسترس وجود ندارد. در این صورت، روسازی باید بادوام، اقتصادی و واقعاً پایدار باشد.”
وی افزود: “ما در حال حاضر بر مطالعه چرخه عمر پسماند پلاستیکی در روسازیها تمرکز کردهایم تا مطمئن شویم که این رویکرد تمیزتر و پایدارتر است و من فکر میکنم همه احساس میکنند که این یک راه حل امکانپذیر است.”
لینک خبر:
https://www.plasticstoday.com/sustainable-practices/adding-plastic-waste-asphalt-reaps-environmental-benefits